قیل وقالِ مدرسه

می تراود از قلم نقش ونگارِ مدرسه

خاطرات ویادگارِ یارِغارِ مدرسه

یادم آید جنب وجوشِ هم کلاسیهای خوب

هفته ی اوّل درآن فصلِ بهارِ مدرسه

می فکند آن جا به سرسایه  ز رنجِ آفتاب

تک درختی از انارویک چنارِ مدرسه

مشقِ شب، صدهاوجب، درتاب وتب، فرموده بود،

جذرو اعشارِ قدیم ، آموزگارِ مدرسه

درسِ جغرافی زِ کوه و درّه و آتش فشان

دفتری پُر می شداز بهرِ شعارِ مدرسه

عیدِ نوروز و نوشتن از تمامِ درسها

رسمِ بَـد بود آن زمان تحتِ فشارِ مدرسه

گوشه ی دِنجِ کلاسی که معلّم می نشست

ترکه ای تر در کمد بود از انارِ مدرسه

بی نصیب از چوبِ تـَر، یک تن زِاُستادش نبود

هرکسی می شد فلک  با ابتکارِ مدرسه

خشک و ترمی سوخت اندرپای هم دریک زمان

تا بگیرد زهرچشمی «اُستوارِ» مدرسه

قدرِ درس و مدرسه جانا بدانید این زمان

انقلابی گشته حالا در مدارِ مدرسه

مهدوی

نوع مطلب : | بازدید : 479
برچسب ها :قیل وقال,نقش ونگار,مدرسه,یارغار,جنب وجوش,هم کلاسیها,فصل بهار,هفته ی اول,بهار مدرسه,رنج آفتاب,مشق شب,تاب و تب,آموزگار,آتش فشان,شعار مدرسه,عید نوروز,بی نصیب,چوب تر,ابتکار مدرسه,خشک و تر,یک زمان,زهر چشم,مدار مدرسه,مهدوی,